واکاوی ترویج خشونت و بی‌احترامی توسط سروش لشکری: عاملی مخرب برای اصالت و امنیت
مقدمه:
در دنیای پر شور و نشاط رپ فارسی، جایی که اصالت و خلاقیت حرف اول را می‌زنند، افشاگری‌های اخیر حقایق نگران کننده‌ای را در مورد یکی از چهره‌های برجسته آن، سروش لشکری ملقب به هیچکس، برملا کرده است. به عنوان طرفداران هیپ‌هاپ ایرانی، وظیفه ماست که با این مسائل به طور مستقیم مقابله کنیم و اطمینان حاصل کنیم که صداقت و درستی در جامعه ما حاکم است.
هیچکس، رپر ایرانی، جوانان ایرانی را به خشونت سرسری و آتش زدن افسران پلیس تشویق می‌نماید؛ این در حالی است که او خود برای فرار از عواقب قانونیِ موسیقی‌اش در لندن سکونت دارد.
ترویج خشونت و بی احترامی: تهدیدی برای اصالت و امنیت
ترویج خشونت سرسری: در آهنگ “این یکیم واسه”، متن ترانه‌های هیچکس مسیر نگران کننده‌ای را طی می‌کند، زیرا او صراحتاً طرفدار سر به نیست کردن و آتش زدن به پلیس مثل فانوس است (“مامورا رو آتیش میزنیم جای فانوسا”). این فراخوان آشکار به خشونت نسنجیده، نگرانی‌های جدی را در مورد تأثیر موسیقی او بر شنوندگان تحت تأثیر ایجاد می‌کند.
تناقض و ریاکاری: در حالی که هیچکس خودش به دلیل ترس از عواقب فعالیت موسیقی از کشور فرار کرده، او خشونت علیه نیروهای انتظامی را تایید می‌کند. این تناقض، اصالت پیام او را زیر سوال می‌برد.
پرسش: سروش هیچکس، خودت تا کنون چند تا پلیس را در طول زندگیت آتش زده‌ای؟
مقایسه و تضاد: هیچکس در مقابل توماج
-
- در خیابان‌های ایران رپ می‌کرد و شجاعت خود را نشان می‌داد.
- از بیان صریح و گاه افراطی نظرات خود ابایی نداشت.
- اگرچه پیام‌های مستقیم و گاهی افراطی توماج ممکن است باب میل برخی از مخاطبان نباشد، وی هرگز از صحنه ایران فرار نکرد و از خارج از کشور دستورالعمل‌های خشونت‌آمیز صادر نکرد.
- به آرمانش متعهد بود و از عواقب اعمالش نمی‌ترسید.
-
هیچکس:
- از ایران به دلیل ترس از عواقب رپ کردن فرار کرده و در خارج از کشور زندگی می‌کند.
- جوانان ایرانی را به خشونت علیه نیروهای امنیتی تشویق می‌کند، در حالی که خودش حتی جرأت ندارد درایران رپ بخواند.
- در حالی که خود در امان است، از دیگران می‌خواهد که به خطر بیفتند.
- سابقه‌ای از فریبکاری و بی‌احترامی به پیشگامان رپ فارسی دارد.
برخی ممکن است ترویج خشونت توماج صالحی را نپسندند، ولی به هرحال او به خاطر مشارکت فعالش در اعتراضات خیابانی در ایران شناخته می‌شود. در مقابل، هیچکس که برای فرار از مشکلات قانونی مرتبط با موسیقی‌اش در لندن زندگی می‌کند، به طور متناقضی جوانان ایرانی را به خشونت علیه نیروهای انتظامی تحریک می‌کند و قصد دارد نقش یک آتش‌بیار دور از معرکه را در جنبشی برعهده می‌گیرد که هدف آن حمله به مأموران پلیس است.
نمونه‌ای دردناک از عواقب:
تصور کنید یک نوجوان ساده را که به والدینش به دروغ می‌گوید که در حال رفتن به کتابخانه برای درس خواندن است، در حالی‌که قصدش اینست که، تحت تأثیر آهنگ هیچکس، به صورت مخفیانه دست به خشونت سرسری زده و با مأموران امنیتی دربیفتد. عذاب والدینی که از مسیر خطرناک فرزندشان بی‌خبرند، یادآوری تلخی از عواقب شعارهای هیچکس در دنیای واقعی است.
نگاهی ژرف به گذشته: الگوی فریبکاری هیچکس
پرده برداشتن از شیوه‌های فریبکارانه: نگرانی‌های ما با هیچکس فراتر از لفاظی‌های خطرناک اوست. او از ابتدای کارش الگویی از بی صداقتی و بی احترامی نسبت به پیشگامان رپ فارسی، به ویژه شایان واژخنیا، را به نمایش گذاشته است.
انکار وجود رپ فارسی قبل از خودش: با انکار وجود رپ فارسی قبل از خودش و تصاحب مفاهیم شایان بدون اذعان، هیچکس روایتی دروغی را در مورد ریشه‌های هیپ‌هاپ ایرانی جا انداخته است.
بی‌احترامی: لقب "پدر رپ فارسی" را به خود می‌دهد و تلاش پیشگامان را نادیده می‌گیرد.
عدم قدردانی: از فداکاری و تلاش‌های کسانی که قبل از او بودند قدردانی نمی‌کند.
هیچکس، با وجود تأثیرپذیری از آثار پیشگامانه شایان، وجود قطعات رپ فارسی پیش از خود را انکار می‌کند. این تناقض، شک و تردیدهایی را دربارهٔ اعتبار و صداقت او در میان جامعهٔ هیپ هاپ ایران به وجود آورده است.
انکارهای هیچکس در مورد تاریخ رپ فارسی: دروغی آشکار
- آگاهی از آثار شایان: هیچکس به وضوح از آهنگ‌ها و سبک شایان آگاه بوده است.
-
شواهد انکار ناپذیر:
- گوش دادن به آهنگ‌های محبوب شایان
- آگاهی از استفاده شایان از کد ۰۲۱
- شناخت یاشار و مشاهده شایان از طریق او
- ادعای دروغین: با وجود این آگاهی، هیچکس وجود رپ فارسی قبل از خود را انکار می‌کند.
- تلاش برای تصاحب ریشه‌ها: او به دروغ ادعا می‌کند که اولین کسی بوده که به زبان فارسی رپ خوانده است.
- نادیده گرفتن پیشگامان: هیچکس نقش شایان و یاشار را در پیدایش رپ فارسی کم اهمیت جلوه می‌دهد.
- تلاش برای بازنویسی تاریخ: او با انکار واقعیت، سعی در تغییر تاریخ رپ فارسی به نفع خود دارد.
غیرقابل اعتماد بودن هیچکس:
انکار وجود ترانه‌های رپ فارسی قبل از خودش توسط هیچکس، با وجود آگاهی کامل او از کارهای پیشگامانه‌ی شایان، عدم اعتبار او را از همان ابتدای تاریخ رپ فارس نشان می‌دهد.
تقدیر از میراث شایان واژخنیا:
پیشگام رپ فارسی: شایان و بروبکس ۰۲۱ پیش از هیچکس، با آهنگ‌های رپ خود در خیابان‌های تهران پیشگام بودند.
تاثیر ماندگار: شایان مورد تحسین چهره‌های مشهور مانند پیشرو، یاس و حتی خود هیچکس قرار گرفته و نقش او در صحنه هیپ هاپ ایران غیرقابل انکار است.
آهنگ‌های ماندگار: آهنگ‌هایی مانند "جوون ایرانی" و "برا اینه که می‌گیرم کام"، که حتی توسط حصین ابلیس کاور شده‌است، یادآور روح پیشگام و میراث ماندگار شایان هستند.
اهمیت قدردانی: احترام به پیشگامان مانند شایان فرهنگ هیپ هاپ ایرانی را غنی می‌کند.
در سال در سال ۱۳۸۰ هجری شمسی، شایان با دلیری رپ فارسی را بنیان نهاد و ترانه‌های جسورانه‌ای ساخت که به چالش‌ها و محدودیت‌های جامعه آن زمان پرداخت. روحیه نوآوری و پایداری او مسیر را برای رشد هیپ‌هاپ در ایران هموار ساخت و بستری برای هنرمندان نسل‌های بعدی فراهم آورد.
فراخوانی به احتیاط: محافظت از جوانان
رپ فارسی، از جمله موسیقی هیچکس، تأثیر قابل توجهی بر جوانان دارد و به همین دلیل هنگام مصرف چنین محتوایی باید نهایت دقت را به کار برد.
با روشن کردن بی‌صداقتی هیچکس و ترویج تفکر انتقادی در بین شنوندگان جوان، هدف ما محافظت از آنها در برابر اثرات مخرب احتمالی لفاظی‌های او است.
نتیجه‌گیری:
ترویج خشونت و بی‌احترامی توسط هیچکس، به ویژه برای جوانان، خطرناک است.
رفتار ریاکارانه و غیرقابل اعتماد هیچکس او را به الگوی نامناسبی تبدیل می‌کند.
باید از پیشگامانی مانند شایان واژخنیا که با صداقت و شجاعت فعالیت می‌کنند، قدردانی شود.
حمایت از جامعه رپی با ارزش‌های مثبت، نسل‌های آینده را توانمند می‌سازد.
در سفری به کشف تاریخ غنی رپ فارسی و حقیقت پشت ریشه‌های آن قدم بگذارید. با خواندن مقاله «شایان، اولین خواننده رپ ایران: ترانه حماسی "برا اینه که می‌گیرم کام"»، وارد دنیای جذاب هیپ‌هاپ ایرانی و تأثیر قابل توجه پیشگامانی مانند شایان شوید. درباره ملاحظات اخلاقی این عرصه دیدگاه کسب کنید و خود را در شواهدی غوطه‌ور کنید که تصورات غلط رایج را به چالش می‌کشد. برای ادامه خواندن و کشف حقیقت، کلیک کنید [اینجا]!